De rol van Susie Wiles binnen het Witte Huis
Susie Wiles, die fungeert als de chef van staf van het Witte Huis, heeft gedurende een reeks interviews met Vanity Fair een opvallend eerlijk en soms kritisch inzicht gegeven in de voormalige president Donald Trump, zijn tweede termijn en enkele van zijn dichtste adviseurs. In meer dan tien gesprekken sprak ze openhartig over haar ervaringen met Trump en gaf ze haar mening over verschillende beleidsaspecten en innerlijke ontwikkelingen binnen de administratie.
Persoonlijke observaties en karakterisering van Trump
Wiles beschreef Trump als iemand met een ‘persoonlijkheid van een alcoholist’, ondanks dat hij bekend staat als iemand die geen alcohol drinkt. Ze erkende ook dat hij een sterke drang tot vergelding koestert, wat zou verklaren dat veel van zijn acties in zijn tweede termijn werden gedreven door een wens tot wraak. Daarnaast suggereerde ze dat Trump via een campagne van sabotage en aanslagen op schepen in Venezuela een regimewisseling nastreefde, ondanks dat dit niet officieel werd gerechtvaardigd.
Volgens haar negeerde Trump herhaaldelijk haar advies over controversiële onderwerpen zoals deportaties en gratieverlening. Haar uitspraken kwamen in de loop van het afgelopen jaar tijdens gesprekken met auteur Chris Whipple naar voren. De openheid van haar commentaren maakt ze opvallend, vooral omdat ze zichzelf binnen de White House positioneert als een voorzichtige en weinig tegenwerking ondervindende beleidsmaker in tegenstelling tot haar voorgangers uit Trumps eerste termijn.
Relatie met Donald Trump en haar invloed
Ze wordt binnen het Witte Huis erkend als een belangrijke en invloedrijke adviseur die de president kan beïnvloeden via haar communicatie en aanwezigheid. Trump verwijst vaak naar haar als de ‘meest invloedrijke vrouw ter wereld’. Hoewel haar openbare optredens tijdens Trumps tweede termijn beperkt zijn gebleven tot enkele vriendelijke interviews, blijft haar rol intens en strategisch. Haar bescheiden profiel versterkt de indruk dat haar opmerkingen bijzonder betekenisvol zijn, zeker omdat ze zelden publiekelijk over haar werk spreekt.
Laatste inzichten en controversiële standpunten
In het interviews met Whipple gaf Wiles toe dat haar woorden over de regjimewisseling en wraak deels mogelijk reflecteren op de houding van Trump, die volgens haar op sommige momenten niet wist wat hij deed en zich liet leiden door impulsen. Ze benadrukte dat Trump zich meestal niet bewust lijkt van de wraakmotieven die haar zorgen baren, maar dat hij er wel gebruik van maakt wanneer de gelegenheid zich voordoet.
She further elaborated that Trump’s governance is rooted in a view that there are no limits to what he can accomplish, a perspective she describes as characteristic of high-functioning alcoholics, given her own background with an alcoholic father. Ondanks haar kritische verklaringen bleef Trump haar vertrouwen in grote mate behouden. Hij prees haar tijdens een interview met de New York Post door te zeggen dat ze ‘fantastisch werk’ had gedaan en dat hij het beste in haar zag.
Politieke standpunten en interne meningsverschillen
Wiles durfde ook kritisch te zijn over enkele van zijn vertrouwelingen. Zo gaf ze bijvoorbeeld aan dat vicepresident JD Vance sinds jaren betrokken is bij samenzweringstheorieën, al beweert hij zelf dat hij enkel gelooft in de theorieën die accuraat zijn. Over Elon Musk zei ze dat hij ‘een uitgesproken ketaminegebruiker’ is, en beschreef hem als een ‘vreemde maar briljante’ geest. Over de maatregelen rondom Venezuela uitte ze haar bezorgdheid dat Trump het niet binnen het constitutionele kader zou kunnen uitvoeren tenzij hij goedkeuring van het congres krijgt.
Op het gebied van interne afstemming rec
ei de voormalige adviseur dat haar adviezen vaak genegeerd werden, expliciet over de beschuldigingen tegen Letitia James en de beschuldigingen rond Jeffrey Epstein, waarbij ze haar kritische houding benadrukte. Bovendien uitte ze ook scherpe kritiek op beleidsmakers binnen de administratie, zoals Bondi en Vought, die volgens haar niet adequaat zouden hebben gehandeld bij het behandelen van de Epstein-documenten of het formuleren van beleidsplannen.
De houding van Wiles ten opzichte van Trumps beleid
Ze uitte ook bedenkingen bij het beleid omtrent deportaties, waarbij ze benadrukte dat de overheid nader moest kijken om fouten te voorkomen. Wat Venezuela betreft, stelde ze dat Trump doorging met het aanvallen van schepen in de hoop dat regimeleider Nicolás Maduro eens zou stoppen, hoewel ze eraan toevoegde dat hij daarvoor de steun van het Amerikaanse congres zou nodig hebben. Wiles gaf ook toe dat ze Trump heeft aangespoord om niet te gratie verlenen aan de meest gewelddadige relschoppers op 6 januari 2021, en dat ze probeerde hem te haast te maken met het aangekondigen van belangrijke tarieven, wat door haar werd omschreven als een ‘dictie van grote meningsverschillen’ binnen zijn adviserende kring.
Reacties binnen het Witte Huis en de reactie op haar uitspraken
De openbare uitspraken van Wiles veroorzaakten binnen het Witte Huis enige opschudding. Verschillende adviseurs en bondgenoten van Trump gaven aan geschokt te zijn door haar eerlijke, maar soms scherpe verslaggeving. Een bron vertelde aan CNN dat haar uitspraken in alle groepschats besproken worden en dat velen verbaasd en verward zijn. Een ander adviseur omschreef het als een ‘schok’, terwijl zij zelf geen ontkenning gaf in haar bericht op X, waar ze haar uitspraken als haar ‘eigen stem’ bevestigde.
Conclusies en mogelijke achterliggende motieven
Gezien haar strategische gedrag en haar bekende analytische aanpak, wordt haar interview door vele waarnemers geïnterpreteerd als meer dan zomaar een openhartige getuigenis. Sommige insiders speculeren dat haar kritische opmerkingen mogelijk een doel hadden of dat ze zich misschien voorbereidt op een andere rol of vertrek binnen het politieke landschap. Wat haar exacte motieven ook mogen zijn, het is duidelijk dat haar woorden niet lichtvaardig genomen kunnen worden, gezien haar bekende calculerende aanpak en strategisch inzicht.